Porost islandzki

Co to jest porost islandzki?

Porost islandzki (Cetraria islandica), znany też jako tarczownica islandzka lub płucnica islandzka, to bardzo specyficzny, wieloletni organizm, który składa się z symbiotycznego grzyba i glonu. Osiąga do 10 cm wysokości, a jego ciało to plecha o nieregularnych kształtach, porastająca ziemię, drzewa oraz skały. Występuje głównie na zimnych i górzystych obszarach półkuli północnej, nie tylko na Islandii. W Polsce znajduje się pod ochroną, ponieważ jest to gatunek zagrożony wyginięciem.

Właściwości porostu islandzkiego

W składzie porostu islandzkiego znajdują się liczne związki aktywne, jak polisacharydy czy kwasy porostowe, a także minerały (jod, bor, miedź, cynk i krzem), witaminy z grupy B (w tym sporo kwasu foliowego), karotenoidy i celuloza. Obfituje on też w substancję śluzową o lepkiej konsystencji, która tworzy w organizmie osłonę podobną do tej wytwarzanej przez błony śluzowe. Taka kombinacja składników sprawiła, że jest on szeroko stosowany w lecznictwie już od renesansu (jako pierwszy opisał go szwedzki przyrodnik i lekarz, Karol Linneusz, w 1753 roku).

Porost islandzki wykazuje właściwości bakteriostatyczne, przeciwzapalne i antyoksydacyjne, a polisacharydy oraz śluz działają powlekająco i osłaniająco na błony śluzowe jamy ustnej, gardła i przełyku, nawilżają je oraz chronią przed wnikaniem drobnoustrojów.

Porost islandzki na gardło…

Ze względu na swe liczne, dobroczynne właściwości, porost islandzki znalazł szerokie zastosowanie głównie w leczeniu infekcji górnych dróg oddechowych, gardła i jamy ustnej. Jego powlekające i nawilżające śluzówkę działanie zmniejsza jej podrażnienie i przynosi ukojenie przy długo utrzymującej się chrypce lub obciążonych strunach głosowych. Wykorzystuje się go w celu złagodzenia bólu i zapalenia gardła, suchego kaszlu oraz w przypadku problemów z odkrztuszaniem zalegającej wydzieliny. Jest on wykorzystywany w leczeniu zapalenia oskrzeli oraz krtani, a także w terapii chorób płuc i zakażeń bakteryjnych.

…i nie tylko

Porost islandzki to lek stosowany nie tylko jako remedium na kaszel. Poza schorzeniami górnych dróg oddechowych ziele to jest cenione także ze względu na korzystny wpływ na układ pokarmowy. Jest pomocne w przypadku problemów trawiennych, zastojów żółci, stanów zapalnych, niestrawności czy zaparć. Pobudza wydzielanie soków trawiennych i wpływa na poprawę apetytu. Zapobiega też mdłościom i wymiotom, zmniejszając objawy choroby lokomocyjnej. Wspiera również układ odpornościowy w walce z chorobotwórczymi drobnoustrojami, a napar przygotowany na jego bazie, pity systematycznie, wycisza, uspokaja i stabilizuje układ nerwowy.

Działanie porostu islandzkiego wykorzystuje się także na problemy i choroby skórne, ponieważ przyspiesza gojenie się ran, wszelkich owrzodzeń, liszajów czy oparzeń. Używany jest również do produkcji kosmetyków do cery trądzikowej i na problemy łuszczycowe oraz past i płynów do płukania jamy ustnej.

Suplementy z porostem islandzkim

Porost islandzki występuje w różnych preparatach nawilżających błonę śluzową gardła. Jest dostępny w postaci syropów, tabletek do ssania, sprayów czy nawet herbatek przeciwkaszlowych, co ułatwia jego stosowanie w zależności od preferencji i potrzeb. Suplementy te mogą być stosowane zarówno przez dorosłych, jak i dzieci. Pomagają złagodzić pierwsze objawy przeziębienia i grypy, takie jak suchy kaszel, chrypka, drapanie czy ból gardła. Nawilżają błonę śluzową górnych dróg oddechowych, wspierają odkrztuszanie wydzieliny oraz likwidują bakterie i stany zapalne.

Profilaktyczne stosowanie porostu islandzkiego na przykład w formie pastylek do ssania zaleca się także palaczom oraz osobom przebywającym w klimatyzowanych pomieszczeniach, którym doskwiera przesuszona śluzówka gardła.

Warto zaznaczyć, że chociaż porost islandzki nie jest toksyczny i nie wywołuje reakcji alergicznych, to przeciwwskazaniem do jego stosowania mogą być jednak np. choroby autoimmunologiczne, ciąża i karmienie piersią, ostre zapalenie żołądka oraz wrzody, a także przyjmowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych.

Autor: Marta Nowacka