Jedynym sposobem poruszania się wszy jest pełzanie. W odróżnieniu od pcheł mają one krótkie odnóża, które uniemożliwiają im skakanie, także z głowy na głowę. Do zarażenia dochodzi na drodze bezpośredniego kontaktu
z włosami chorego lub pośredniego – przez używanie wspólnych grzebieni, szczotek czy nakryć głowy.

Wszawica głowowa nie bierze się bezpośrednio ze złych warunków higienicznych, choć niewątpliwie zaniedbania higieniczne sprzyjają jej rozprzestrzenianiu się. Pamiętajmy, że epidemie wybuchają najczęściej w zamkniętych środowiskach szkół, przedszkoli czy np. na obozach. Wystarczy jedna zarażona osoba, aby choroba łatwo rozprzestrzeniła się np. podczas wspólnej zabawy. Status społeczny nie ma tu żadnego znaczenia.

Wesz głowowa jest pasożytem typowo ludzkim. Nie ma możliwości, by zaraził nią nasz domowy zwierzak.

Oprócz wyleczenia osoby chorej na wszawicę należy zadbać także o usunięcie ewentualnych wszy i gnid z domu, ale pranie i sprzatanie wszystkiego nie jest koniecznością. Należy jednak w wysokiej temperaturze (co najmniej 60 st. C) wyprać odzież, ręczniki, pościel, a także pluszowe zabawki, z którymi miało kontakt zarażone dziecko.

Wszawicę głowową najczęściej diagnozuje się u dzieci ze względu na to, że na co dzień przebywają one w zamkniętych środowiskach przedszkoli czy szkół, gdzie łatwo rozprzestrzenia się choroba. W podobny sposób może rozpowszechniać się w takich warunkach także wśród dorosłych, np. w akademikach czy na obozach.

Aby skutecznie pozbyć się wszy, należy zastosować kompleksową kurację – umyć głowę specjalistycznym szamponem, zastosować specjalne preparaty lecznicze, a dodatkowo wyczesać wszy i gnidy po zabiegu. Proces należy powtórzyć po 7 dniach dla otrzymania pożądanego efektu.

Jaja wszy są przyczepione do włosów tuż przy ich nasadzie. Aby mieć pewność, że usunęliśmy je wszystkie, wymagane byłoby obcięcie włosów… na łyso. W dzisiejszych czasach na rynku dostępnych jest wiele różnych preparatów leczniczych, które pozwolą nam uniknąć tak radykalnych kroków.

Jak już wspomniano, status społeczny nie ma żadnego znaczenia w rozprzestrzenianiu choroby. Epidemie po prostu się zdarzają, a najlepszą metodą ich ograniczenia jest jak najszybsze poinformowanie, np. nauczycieli, o zaistniałym problemie. W ten sposób inni rodzice mogą czujnie obserwować swoje pociechy pod kątem wystąpienia objawów.

Bardzo mało prawdopodobne jest, że wszy znajdą się na artykułach wykonanych z materiałów nietekstylnych (kredki, klocki itd.). Istnieje jednak możliwość przeniesienia wszawicy za pomocą pluszowych zabawek czy lalek. Dlatego przy stwierdzeniu zachorowania należy wszelkie zabawki wykonane z materiału tekstylnego, z którymi miało kontakt dziecko, umieścić w worku foliowym, szczelnie zamknąć i odłożyć na 10 dni – pozwoli to wyeliminować ewentualne zagrożenie.

Wszawica jest chorobą, która łatwo się rozprzestrzenia. Do cza­su zastosowania odpowiedniego leczenia nie jest zalecane, aby dziecko przebywało w skupiskach ludzkich, w tym w szkole czy przedszkolu. Warto jednak zaznaczyć, że wszawica nie jest uzna­wana za chorobę zakaźną, lecz pasożytniczą i jej pojawienie się u dziecka nie stanowi bezwzględnego zakazu uczęszczania do przedszkola/szkoły. Po wykonaniu zabiegu usuwania wszy i gnid dziecko może swobodnie wrócić do przedszkola/szkoły.

Objawy wszawicy są na tyle charakterystyczne, że można ją rozpoznać nawet bez pomocy lekarza. Dodatkowo większość środków leczniczych jest dostępnych bez recepty. Do specjalisty należy się zgłosić w przypadku jakichkolwiek wątpliwości dotyczących użycia tych preparatów, w szczególności jeśli doszło do wystąpienia silnego stanu zapalnego skóry głowy.

Wszy głowowe nie są niebezpieczne i nie przenoszą chorób, jednak intensywne drapanie się może wywołać wtórne zakażenie bakteryjne lub grzybicze skóry, które będzie wymagało wizyty u lekarza i odpowiedniego leczenia.